تجربه نشان داده که تأثیرات شوک های اقتصادی مانند مکانیسم ماشه، در دو تا سه ماه ابتدایی بیشترین شدت را دارد و به‌تدریج اقتصاد می‌تواند با آن سازگار شود. با این حال، مدیریت نادرست یا بی‌عملی در این دوره کوتاه می‌تواند به بی‌اعتمادی عمومی و شکل‌گیری موج‌های ثانویه اقتصادی منجر شود. نبود برنامه‌ریزی مناسب، خطرناک‌تر از خود تحریم‌هاست.
راهبردهای پیشنهادی برای مقابله با بحران
برای کاهش اثرات مخرب این تهدید، دولت باید اقدامات زیر را با جدیت دنبال کند:
-
اجرای قانون مالیات بر عایدی سرمایه (CGT): این ابزار می‌تواند از ورود نقدینگی به بازارهای غیرمولد مانند ارز و طلا جلوگیری کرده و انگیزه سفته‌بازی را کاهش دهد.
-
نظارت بر صرافی‌های دیجیتال و رمزارزها: این پلتفرم‌ها در شرایط بحرانی به کانال‌های اصلی فرار سرمایه و انتقال شوک ارزی تبدیل می‌شوند و نیاز به شفاف‌سازی و کنترل دارند.
-
محدودیت موقت خروج سرمایه: اعمال کنترل بر معاملات دلاری و انتقالات بین‌المللی از طریق پلتفرم‌های واسطه، می‌تواند از فرار سرمایه جلوگیری کند.
-
آماده‌سازی روانی فعالان اقتصادی: سیاست‌گذاری باید از وعده‌های غیرواقعی به سمت آماده‌سازی ذهنی برای مواجهه با شوک‌های اقتصادی حرکت کند.
منبع:
روزنامه خراسان
امیر خیرخواهان