پیشنهادات اخیر در زمینه مدیریت مصرف سوخت و مقابله با قاچاق و مشکلات اقتصادی ناشی از یارانه سوخت، رویکردهای جدید و قابل توجهی برای بهبود وضعیت فعلی هستند. در اینجا، با توجه به اهمیت این موضوعات، پیشنهادهای مختلف به شکلی خلاقانه و منطقی مطرح می‌شود:
توزیع عادلانه سهمیه بنزین :
هر فرد ایرانی بالای ۱۸ سال به‌طور ماهانه ۲۰ لیتر بنزین به قیمت یارانه‌ای ۲۲۵۰ تومان دریافت کند.
افراد فاقد خودرو نیز می‌توانند سهمیه بنزین خود را در بورس انرژی به فروش برسانند و از آن درآمد کسب کنند.
قیمت‌گذاری پلکانی برای مصرف بیش از سهمیه :
مصرف بنزین مازاد بر ۲۰ لیتر سهمیه اولیه، تا ۶۰ لیتر اضافی، به قیمت ۵۵ هزار تومان عرضه شود.
این روش می‌تواند موجب کاهش مصرف بی‌رویه و جلوگیری از قاچاق سوخت شود.
جلوگیری از قاچاق سوخت :
با توجه به قاچاق ۱۰ میلیون لیتر بنزین و ۸ میلیون لیتر گازوئیل به‌طور روزانه و هزینه‌های سنگین ناشی از آن، اصلاحات در قیمت‌گذاری و توزیع سوخت می‌تواند جذابیت قاچاق را کاهش دهد و به کاهش خروج منابع ارزی کمک کند.
توسعه زیرساخت‌های سوخت‌های جایگزین و حمل‌ونقل پاک :
گسترش استفاده از CNG در خودروهای سبک می‌تواند سالانه معادل ۴ میلیارد دلار صرفه‌جویی ایجاد کند.
توسعه LPG در بخش حمل‌ونقل موتوری، به‌ویژه در موتورسیکلت‌ها، می‌تواند جایگزینی مناسب برای بنزین باشد و فشار واردات بنزین را کاهش دهد.
بهره‌وری انرژی و سرمایه‌گذاری‌های خصوصی :
۲۰ درصد از انرژی مصرفی کشور در تاسیسات خانگی قابل صرفه‌جویی است. دولت می‌تواند با سرمایه‌گذاری در این بخش، بخش زیادی از مصرف انرژی را کاهش دهد.
سرمایه‌گذاری‌های خصوصی در تبدیل خودروهای بنزینی به دوگانه‌سوز، می‌تواند سهم زیادی در کاهش مصرف بنزین داشته باشد.
ضرورت اصلاحات در بودجه و سیاست‌های اقتصادی :
به‌منظور بهره‌وری و سرمایه‌گذاری در پروژه‌های عمرانی، نیاز به مدل‌های اقتصادی مناسب است که سرمایه‌های مردمی را به سمت این پروژه‌ها هدایت کند.
اگر همین حالا برای اصلاحات ساختاری تصمیم‌گیری نشود، بحران‌های جدی در حوزه سوخت و منابع کشور در آینده نزدیک اجتناب‌ناپذیر خواهند بود.
این پیشنهادات به دنبال ایجاد یک سیستم شفاف و کارآمد برای مدیریت مصرف سوخت، کاهش قاچاق، و حفظ منابع ارزی کشور است که همزمان به بهره‌وری بیشتر و توسعه حمل‌ونقل پاک می‌پردازد.