به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از آرمان ملی، مسعود پزشکیان با وعده‌ها و شعارهای مختلفی وارد صحنه انتخابات شد که به گواه بسیاری اگر این وعده‌ها و شعارها برای جامعه جذابیت داشت ناشی از صداقت کلام و گفتن از درد مردم بود تا به عبارتی مردم پزشکیان را باور کنند و اینگونه تلقی کنند که پس از سال‌ها یک نفر آمده که گرچه آن طرف میز قرار دارد و درصدد رسیدن به کرسی ریاست جمهوری است، اما دغدغه جامعه و مردم را نیز دارد و به طور کلی بر همین اساس نیز پای به صحنه رقابت گذاشته است.
از همین‌رو نیز با حمابت از پزشکیان او را به ریاست جمهوری رساندند. در چنین شرایطی جامعه سرخورده از بحران‌های‌های سال‌های قبل مثل اتفاقات آبان ۹۸ ، تحولات ۱۴۰۱، مشکلات معیشتی، فیلترینگ و… به آینده روشنی که پزشکیان وعده داده دلخوش کرده است. لذا این انتظار را از رئیس‌جمهور خود و دولتمردانش دارد که برپایه شعارها و وعده‌ها پیش رفته و عمل کند و هر جا هم با مشکلات و موانعی برخورد کرد که تحقق آن شعارها و وعده‌ها را به تاخیر انداخت به مردم بگوید. هر چند که در خصوص پاسخگویی چه رئیس‌جمهور و چه دولتمردانش به‌ویژه فاطمه مهاجرانی در مقام سخنگویی دولت مسائلی را با رسانه‌ها در میان می‌گذارد؛ اما کلی‌گویی‌ها پاسخ جامعه نیست و امروز در ۱۰۰ روزه‌گی دولت انتظار جامعه این است که حداقل گزارشی جامع از سوی رئیس‌جمهور یا دولتمردانش در حوزه‌های مختلف به مردم ارائه شود تا مردم بدانند که در هر موضوعی که از سوی رئیس‌جمهور وعده داده شده تا چه میزان موفقیت حاصل گردیده است. آنچه که مهم است دولت باید بداند که تحت هیچ شرایطی نباید سلسله اتفاقات و اقداماتی صورت گیرد که موجبات کاهش سرمایه اجتماعی فراهم آید و در این مسیر بهتر است اقداماتی را که شاید برای دولت کوچک اما در جامعه تاثیرات زیادی دارد، در دستور کار قرار دهد تا مردم نیز نسبت به دولت و تحقق وعده‌هایش امیدوار شوند. حال اینکه در این میان چه میزان از این اقدامات و تحقق آن در اختیار دولت و چه میزان در اختیار سایر نهادها است باید نوعی تعامل؛ همکاری و وفاق صورت گیرد تا در نهایت این اتفاقات رخ دهد چون در نهایت برون داده و نتیجه کار شامل همه خواهد شد.